Als Limburger werd het mij met de paplepel ingegeven, zeker door de oudere generatie. Je moet hard werken, niet zeuren en zagen en vooral altijd blijven doorgaan. En het vooral niet te veel over emoties hebben. Er valt iets te zeggen over deze manier van denken...
Maar niet spreken over emoties wil niet zeggen dat ze er niet zijn. En voor een hoogbegaafd en/of hoogsensitief persoon geldt dit al helemaal niet. Veel emoties ervaren maakt het vaak niet makkelijker om erover te praten. Veel mensen ervaren drempelvrees. Angst om, al is het maar heel eventjes, het podium in te nemen. Ikzelf ook, ik heb heel lang mijn eigen gevoelens genegeerd, onderdrukt, geweigerd te erkennen en soms nog… niet zeuren maar doorgaan. Als je dit zoveel jaren gedaan hebt herval je soms in oude gewoontes. Het stukje hoogbegaafdheid doet uiteraard ook nog een grote duit in het zakje, het gevoel anders te zijn dan anderen, niet begrepen te worden, emoties proberen rationaliseren en nog zoveel meer. Daarom vind ik het zo belangrijk om bepaalde gedachten, emoties en ideeën te kunnen afstemmen met anderen die me begrijpen. Je weet dat je niet veroordeeld zal worden en dat iedereen wel ergens ervaring heeft met dat gevoel ‘de vreemde eend in de bijt te zijn’.
Klein voorbeeld hiervan: als lagereschoolkind voelde ik me al heel lang anders dan de anderen, echt aansluiting vond ik niet met leeftijdsgenootjes en ik vond het heel moeilijk om mijn gevoelens te uiten. Zo had ik jarenlang het probleem dat ik mijn neus niet durfde snuiten in de klas, andere kinderen deden dit ook niet dus als ik dat zou doen zou dat abnormaal zijn. Tot ik op een dag de moed bijeenraapte om aan iemand te vragen of zij hetzelfde probleem had. En effectief... Dat was de eerste keer in mijn leven dat ik mij geen buitenaards wezen voelde en dat ik besefte dat er misschien toch niet zo veel mis was met mij als ik dacht. Had ik dit veel eerder gevraagd aan mijn klasgenootjes dan had dit mij jaren van twijfel en gepieker bespaard. Uiteraard is dit achteraf bekeken een pietluttig iets maar op die leeftijd was het een wereldprobleem.
Heel belangrijk om te weten is: besef dat je het recht hebt om emoties te voelen, om je emoties ook te doorleven, te omarmen en te uiten! Emoties, twijfels en gedachten toelaten is heel waardevol, het leert je heel veel over jezelf. Dit alles kunnen uiten en bespreken met iemand die je begrijpt kan de drempelvrees wegnemen of verminderen en dit kan het begin zijn van een nieuwe verbinding met jezelf. Het gevoel van erkenning en herkenning is zo waardevol! Je mag jezelf liefhebben zoals je bent … alle emoties inbegrepen!
Volg ook zeker onze Facebookpagina (fb.me/wijzijnmeer) voor meer artikels en informatie over het thema hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit!